Siatka pełna nicości

Hania z pustą siatką na zakupy w ręku (uwaga, promocja ekologicznego stylu życia: siatką uszytą specjalnie do warzyw i owoców, wielokrotnego użytku!) snuje filozoficzno-lingwistyczne dywagacje:

- Tata, a co tu nie ma?

Język polski w swojej husarskiej alogiczności pozwala na podwójne zaprzeczenie i śmiało można odpowiedzieć:
- Nic!
Ale to nie jest odpowiedź zadowalająca. Tak zaczyna się zabawa:
- Tu nie ma defibrylatora!
Wzrok Hani mówi jedno: „ale śmieszne, Tata, wiesz?”.

Dzieci wiedzą, co jest śmieszne. Hania zamówiła u Jagienki obraz, na którym miał być kibelek i dupki. No, i to jest śmieszne!

O-wady i zalety

Skorupka za młodu nasiąka literaturą:
- Jaką bajkę ci przeczytać Haniu? - Tata jest w nastroju sportowym, oczekującym wyzwań, świadom, że może go czekać duża ilość powtórzeń.
- O Stefku, co burczy muchy!
Zawsze czułem, że coś mnie w dzieciństwie ominęło. Much nigdy nie burczałem!

Wiecznie żywy

Program 3 Polskiego Radia gra w naszym domu, coraz bardziej w tle, ale jednak gra. W Salonie Politycznym prowadząca zwraca się do gościa:

- Panie marszałku…
Zosia wyłapuje dwa słowa:
- Panie marszałku? To on jeszcze żyje?
Wychowanie patriotyczne przynosi efekty. Na pozaszkolnych zajęciach z dziećmi (w kontekście cisowego łuku) pytam o najsłynniejszego łucznika w historii.
- Piłsudski?
Pytam też o najbardziej znaną kolędę na świecie:
- „Maszerują strzelcy”?
Listopad na długo pozostaje w świadomości. Jeszcze jedno pytanie kołacze się w przestrzeni:
- A co pił ten Sudski?

Stół z porozlewanymi napojami

Toż to sok! Zdrowy, domowy, rozcieńczony wodą i tradycyjnym przypadkiem rozlany przez Hanię po stole. Należy podjąć czynności czyszczące – Hania już wie, że najlepsza jest w tym Mama:
- Mama, chyba trzeba ścierać tę podłogę na stole.
A trzeba wszystkim wiedzieć, że u nas stół jest tak czysty, że można z niego jeść.

Mama, Hania i Tata. Autoportret rodzinny autorstwa Hani.

Jing-Jang

Spotkania z przyrodą w mieście. Mewy i gawrony biją się o śmieciowe jedzenie, czarno na białym widać, że święta były obfite a natura to odwieczna walka. Kawki dodają trochę odcieni szarości. Patrzymy na to z fascynacją. Jagna jak zwykle pierwsza wyrywa się z komentarzem:
- Jak diabły i anioły.
Poezja zjawia się w najbardziej nieoczekiwanych momentach.

Najważniejsza jest równowaga!

Rzeź niewiniątek

Rodzicielstwo to totalny brak prywatności. Tata goli się przed lustrem i pod lustrującym spojrzeniem Jagienki, która dzieli z Tatą nawyk wczesnego wstawania, nawet w nowe roki. Dużo pytań, dużo odpowiedzi, dużo ryzykownych ruchów grdyką, wykład o ostrości żyletki i wreszcie polewanie zdrapanych pryszczy spirytusem salicylowym.
- A po co polewasz tym spirytusem? - pytaniom oczywiście nie ma końca.
- Żeby zabić bakterie.
- A nie zabiłeś ich żyletką?
Dobrze, że nie miałem już ostrza na gardle. Mógłbym posiekać jabłko Adama.

Dodatkowy P.S. jest taki, że Jagienka, mimo ostrzeżeń i wykładu oczywiście dotknęła żyletki i oczywiście się skaleczyła. Cóż, nauka przez zabawę.

Hania nie do końca poznaje ogolonego Tatę. Elementy niepokoju dają poczucie ulotności!